In het koele, diepblauwe water van het Ulmener Maar laat je je op je rug drijven en volg je het uitzicht op dit ene "oog van de Eifel" naar de wolkeloze hemel. Vanaf de oever klinkt het getjilp van vogels en soms het gelach van spelende kinderen op de aangrenzende weide. De gouden zonnestralen dansen op het wateroppervlak. Niets getuigt nu nog van de oorverdovende, geweldige explosie die de aarde vele duizenden jaren geleden op deze plaats uiteen heeft gereten. De oorsprong van deze unieke schoonheid ligt diep onder de aarde. Sluimert - tot vandaag. We zoeken het tot op de bodem uit.
Nog negen meer van deze met water gevulde, vaak ronde trechters worden beschouwd als het kenmerk van de Vulkaaneifel, dit ongerepte gebied in het middelgebergte in Rijnland-Palts. Op het eerste gezicht lijken het meren, maar in werkelijkheid zijn ze de herinnering aan een vulkaanuitbarsting - een van de vele in de geschiedenis van het vulkanisme in de Eifel. De eerste vond ongeveer 45 miljoen jaar geleden plaats, toen de aardkorst sterk expandeerde als onderdeel van de vorming van de Alpen.
Een wandeling over smalle paden in de buurt van Manderscheid brengt je terug naar deze tijd: hier vind je het Eckfelder Maar, het oudste Maar in de Vulkaaneifel, dat nu is opgedroogd en een archeologisch belangrijke vindplaats is. Het skelet van het "Eckfelder Urpferdchen", een 50 cm hoog paardje dat destijds in onze contreien leefde, is slechts een van de indrukwekkende vondsten die in dit droge Maar kunnen worden bewonderd.
Indrukwekkend zicht op het Schalkenmehrener Maar bij Daun, Eifel
De meeste van de nog waterhoudende Maaren dateren daarentegen uit het Kwartair, een fase in de vorming van de Eifel ongeveer 2,6 miljoen jaar geleden. Die eindigde met de uitbarsting van ongeveer 10.000 jaar geleden, die het Ulmener Maar vormde.
Opstijgend magma ontmoette waterhoudende gesteentelagen. Op het moment van het contact kwam het tot een enorme explosie, die het omringende gesteente tot in de kleinste brokken scheurde en deels kilometers ver de hoogte in slingerde. Dit materiaal viel terug naar de aarde en werd afgezet als een dikke deken van sintels of as, gewoonlijk in een ring rond de explosietrechter. Tegelijkertijd gleed onstabiele grond naar beneden in het Maar. Na verloop van tijd nam de vulkanische activiteit af en uiteindelijk vulde grondwater de krater die zich had gevormd.
Zicht op het Ulmener Maar op het Muße-pad Maaren-en-thermen-pad, Eifel
Wandelaars op de Eifelsteig langs de Weinfelder Maar, Eifel
In een van de vele musea van het UNESCO Global Geopark Vulkaneifel, of het nu het Eifel-Vulkaanmuseum Daun, het Maarmuseum Manderscheid of het Natuurhistorisch Museum Gerolstein is, kun je je dorst lessen naar kennis over dit explosieve tijdperk van de Eifelgeschiedenis. Wie zich op de paden en fietsroutes door de Vulkaaneifel begeeft, wordt er van dichtbij in ondergedompeld. Wandelroutes leiden je door het ongerepte landschap, met vele plaatsen die nog meer spannende weetjes bieden, alsmede spectaculaire uitzichten op de Maaren, omlijst door weelderig groen. Aan de oevers, die omzoomd zijn met brem en heide, presenteren zich schilderachtige tapijten van waterlelies en watervogels.
En als je wilt, trakteer jezelf dan op een verfrissing of een ontspannend boottochtje op het spiegelgladde wateroppervlak, waaronder het vandaag de dag nog steeds bruist. Onderzoekers vermoeden dat er over tienduizenden jaren weer een uitbarsting kan plaatsvinden. Wat maakt een weekend unieker dan een moment van rust boven een actieve vulkaan?
Waterfietsen op de Gemündener Maar, Eifel
De enorme lavabom van Strohn bij het vulkaanhuis in Strohn, Eifel
Een echte natuurschat, ontstaan door een explosieve natuurkracht, is zelden zo tastbaar te vinden als bij het Pulvermaar in de Vulkaaneifel: laat je door een deskundige gids meenemen op een wandeling over uitgestrekte, groene weiden en door oerbossen naar de geheimen van de Maaren. Zo kun je de schoonheid ervan ontdekken en de manier van leven van de bewoners van deze boeiende streek van nabij meemaken!
